Özet

ProChild Projesi kapsamında Hochschule für Öffentliche Verwaltung tarafından geliştirilen “Okul Yönetimleri için Çocuk İstismarı Süreç Yönetimi Rehberi” özlüce, okul yönetimlerinin sadece cinsel şiddete değil, aynı zamanda fiziksel, duygusal ve psikolojik istismar ve ihmal de dâhil olmak üzere her türlü çocuk istismarı ile ilgili olarak her okul için bireysel koruma konseptleri geliştirmelerine yardımcı olmayı hedeflemektedir. Ulusal temsilcinin önerilerini temel alan Rehber, ayrıca Bremen’de hâlihazırda mevcut olan politikalara dayanmakta, onları genişletmekte ve mevcut yönergeleri güncellemektedir.
Rehber, koruma konseptlerinin; okul yöneticilerinin inisiyatifinde ve öğretmenler yanında diğer okul personelini, öğrencileri, ebeveynleri, STK’ları ve okul yönetim temsilcilerini de içermesi gereken katılımcı bir sürece, saygıya ve özenli bir tutuma; her okulun kendi gereksinimine göre ayarlanmış bireysel konseptlere ve çocuk korumaya merkezi bir konum verilmesi gerekliliğine dayanması gerektiğini odak noktası olarak ele almaktadır. Rehber, okulların bireysel koruma konseptleri geliştirirken dikkate almaları gereken hususlara ve adımlara ilişkin genel bir bakış açısı sunmayı amaçlamaktadır. Temel vurgu, tüm okullar için tek tip bir koruma konseptinin bulunmadığıdır. Aksine, bunlar her bir kurum için katılım sürecinde geliştirilecek ve uygulanacaktır. Çocuklarla ve gençlerle çalışan eğitim, yetiştirme, sağlık ve sosyal sektörlerdeki diğer kurumlara (örneğin anaokulları, spor kulüpleri) ilgili uygulama açıkça tavsiye edilmektedir ve giderek işletme izinlerinin bir parçası haline gelmektedir.
Rehber; okul yönetiminin, koruma konseptlerinin bağlayıcı bir şekilde geliştirilmesi ve uygulanmasından sorumlu olduğunu belirtmektedir. Başlangıçtan itibaren bu süreç, çalışanları, koruma konseptlerinin geliştirilmesine aktif olarak katkıda bulunmaya ve kendi bakış açılarına katkı sunmaya motive etmelidir. Okullarda bu şekilde oluşturulan proje grupları, sadece öğretim kadrosundan değil, farklı perspektifleri de içermesi için, aynı zamanda okul psikologları, güvenlik çalışanları-yangın söndürme görevlileri, bakıcılar, idari çalışanlar ve diğer okul personeli gibi çalışanlardan da oluşmalıdır. Uzman danışma merkezlerinin erken danışmanlık müdahalesi, yalnızca deneyim ve uzman yardımı sağlamakla kalmaz, aynı zamanda dışarıdan bağımsız bir görüş katkısı sunar ve “operasyonel körlüğü” önler. Koruma konseptlerinin ana hedef grubu olan öğrencilerin bakış açısını ve ebeveynleri dâhil etmek çok önemlidir. Bu, kaliteyi ve kabul edilmeyi artırır ve uygulamayı teşvik eder. Gerek duyulduğu hallerde, sistematik bir koruma konsepti geliştirmek üzere eğitim bakanlığı temsilcilerine ve psikoloji ofislerine proje grubu tarafından danışılmalıdır.
✓ Rehber’e göre (çocuk) koruma konseptleri aşağıdaki görevleri içermelidir:
1. Risk ve Potansiyel Analizi
Öncelikle, her okulda idarecilerin inisiyatifiyle oluşturulan çalışma grupları, okullarında bir risk değerlendirmesi yapmalı, aşağıda verilen hassas hususları göz önünde bulundurmalıdır:
a. Personel seçimi,
b. Personel gelişimi,
c. Organizasyon - açık yetkinlikler, kalite ve şikayet yönetimi,
d. Ebeveynlerin kültürel geçmişi göz önünde bulundurularak tespit edilen istismarla ilgili bilgisi ve farkındalığı,
e. Kültürel geçmişe göre çocuk istismarına ilişkin öğrenci farkındalığı,
f. Okul personeli ve gönüllüler arasında öğrencilerle iletişim,
g. Sınıf iklimi, sosyal birliktelik,
h. Cep telefonları ve internet kullanımı, medya becerilerinin öğrenilmesi,
i. Tesisler, okul yolları - yetkisiz kişilerin okul bahçesine erişimi, soyunma odalarında cinsiyetlerin ayrılması vb.
✓ Dahası, koruyucu yapılar ve hâlihazırda var olan konseptler üzerinde çalışılmalı ve düzeltilmelidir - çünkü hiçbir okul sıfırdan başlamaz.
2. Koruma konseptlerinin geliştirilmesinden kaynaklanan misyon beyanı, çocukların hakları ve korunmasına odaklanmalıdır.
3. Şüpheli durumlarda net kurallar koyan ve aşağıdaki hususları içeren müdahale planı:
a. Çocuk istismarı durumunda okul / öğretmen sorumluluğunun belirlenmesi,
b. Müdahalenin türünü ayarlamak için suç faaliyetlerinin (örneğin cinsel istismar) çocukların refahını tehlikeye atan diğer türlerden ayırt edilmesi,
c. Çocuk istismarının gerçekleşebileceği sosyal çevre: akranlar arasında, ailede veya okul personeli ile çocuklar arasında. Müdahale buna göre şekillenmelidir,
d. Çocuk istismarı algısı: göze çarpan davranışın uygun şekilde yorumlanması,
e. Sessiz ama sonuç odaklı hareket etmek. Merkezde çocuk istismarının durdurulması ve mağdurun ortaya çıkmasını sağlayacak bir iklimin yaratılması yer almalıdır. Bir suçun bildirilmesi, dokümantasyon, mağdur koruma önlemleri, ilgili kişi / makamların bilgileri dengelenmelidir.
4. İşbirliği: Almanya, ilgili tüm aktörlerin (okul, gençlik birimleri, polis, STK'lar vb.)
işbirliğini içeren bir çocuk koruma konseptiyle yola çıkmaktadır. Mağdurlara yardım etmek için özellikle STK'lar sürece erken dâhil edilmelidir.
5. Veri alışverişi / veri koruma: Çocukların refahının tehlikeye girmesi durumunda verilerin korunması sınırlandırılır. Tüm aktörler, ilgili veri koruma kurallarından haberdar olmalıdır. Okul yöneticileri, cinsel taciz veya ağır bedensel zarar gibi ciddi vakaları polise bildirmekle yükümlüdür.
6. Kişisel sorumluluk, sadece öğretmenler değil, aynı zamanda gönüllüler de dâhil olmak üzere tüm okul personelinden iyi davranış kanıtı talep etmek için kullanılmalıdır.
7.Her okul ve okul yetkilileri tarafından okul personeline çocuk istismarı konusunda ileri eğitim verilmelidir.
8.Okul personeli için bir uygulama yönergesi / davranış kuralları yayınlanmalıdır.
9.Koruma konseptleri, öğrencilerin ve velilerin bu konseptlere katılımını organize etmenin en iyi yoluna odaklanmalıdır.
10.Yaşa ve kültürel geçmişe uygun bir şekilde çocuk istismarı konusunda farkındalık yaratmak için öğrencilere ve ebeveynlere “önleme” konusunda bilgi verilmelidir.
11.Karmaşık okul organizasyonlarında, irtibat kişileri ve şikâyet yapıları belirlenmelidir.
✓ Belirtilen hususlara dayanarak, okul ekipleri kendi bireysel koruma konseptleri üzerinde çalışabilirler.